Na kolanie pisane - nostalgia do BC2

Mam mały jubileusz – gram w Battlefield 3 już od trzystu godzin. To dobry moment na odrobinę refleksji i spojrzenie na to, co zostawiło się za plecami, przez pryzmat nowych doświadczeń. Na co wypada więc spojrzeć? Na  wielką ścianę wytapetowaną obrazami z Battlefield Bad Company 2.

Porównywanie BC2 i BF3 ma moim zdaniem sens. Mimo, że obie produkcje podchodzą trochę pod innym kątem do rozwiązania mechaniki gry, to jednak obie wskazują na taki sam schemat prowadzenia rozgrywki - w obu ceniona jest współpraca, a gracze są nagradzani właściwie za wszystko, nie tylko za zabijanie.

Wspomnę najpierw o różnicach pomiędzy tymi grami, aby osoby które w BC2 nie grały, doznały lekkiego zastrzyku wiedzy. Starsza produkcja ma oczywiście trochę gorszą grafikę, ale wolałbym się skupić na różnicach, które nie wynikają z aspektów technologicznych. Takich to różnic jest kilka:  BC2 jest uboższa we wszelkiej maści dodatki do broni; żołnierze nie potrafią kłaść się na ziemi; nie występuje także kołysanie broni przy celowaniu, a lunetka nie tworzy refleksów świetlnych. Jest również mniej pojazdów, nie ma myśliwców, są za to fantastyczne quady. Ważne zmiany? W sumie tak, powodują bowiem, że BF3 stał się grą bardziej profesjonalną, kontynuującą pewne tradycje serii, tym samym jeszcze bardziej obnażył „casualowy” charakter BC2.

 I to tyle? Hip hip hurra dla Battlefield 3, najlepszej strzelanki na rynku? Koniec przedstawienia, rozchodźcie się do domów? Otóż nie! Ponieważ jest element, który sprawia, że o Battlefield 3 mam ochotę powiedzieć „dziadostwo” – są to mapy.   

Sceneria mapy Zatoka Nelsona

Mroźna, zimowa noc. Około minus dziesięć stopni. Spadamy z chłopakami wystarczająco powoli, żeby widzieć zbliżające się do nas czubki zaśnieżonych sosen. Jeszcze chwila i dotkniemy ziemi, będzie można wypiąć spadochrony i przygotować się do szturmu... Jesteśmy! Obok ścieżki widzę quada. Można by spróbować do niego dobiec… śnieg szuści pod nogami tak mocno, że boję się o to czy wrogowie mnie nie słyszą. Siadam na pojazd i ruszam na m-coma. Przy zabudowaniach nie widać ani jednego światełka. Wróg czeka w ciemnościach! Gdyby nie biały śnieg, byłoby zupełnie ciemno. Nieważne. Misję trzeba wykonać…

Sceneria mapy Valparaiso.

Czuje takie napięcie, jak wtedy – w Valparaiso. Szturmowaliśmy najpierw w dół, a potem w górę zalesionych szczytów. Mieliśmy co prawda wsparcie z powietrza, ale nie dawało ono zbyt dużo, wróg rozstawił dobrze swoją linię p-lot. Kilku chłopaków pobiegło do latarni morskiej i prowadziło ostrzał zaporowy. Gdyby nie oni… Niemniej jednak skończyło się dobrze.

No tak – rzecz zupełnie abstrakcyjna. Klimat! I to zmienny. Każda mapa w BC2 jest inna, nie ma podobnych. Na jednej mapie walczy się w gęstej, zielonej dżungli, po to by na następnej wylądować w śniegach Syberii. Innym razem walczymy na terenie miasteczka osadzonego na obrzeżach pustyni, by za moment znaleźć się w jesiennej scenerii pól uprawnych. Jeśli porównywać mapy z BF3 do arcydzieł ze starszej produkcji, te nowe wypadają zbyt blado, nieciekawie, trywialnie i płytko. Nie czujecie przesączenia industrialnymi sceneriami? Środek miasta, fabryka, port, miasto, fabryka, miasto, o kompleks fabryk – BLEEEE. Ja potrzebuję kontaktu z naturą (jakkolwiek głupio by to nie brzmiało), chcę chować się w lesie, przepływać jeziora, otoczyć się innymi kolorami. Gra się wtedy przyjemniej i nie czuje się zmęczenia. 

Czy to wszystko co ma do zaoferowania Bad Company 2? Oczywiście, że nie! Co powiecie na wyprawę w przeszłość? A dokładnie, w czasy wojny w Wietnamie? BC2 zapewnie niesamowite wrażenia także w DLC. Dodatek jest perfekcyjnie skonstruowany. Zarówno stylistyka graficzna, jak i ścieżka dźwiękowa niezmiennie kojarzą się z przedstawionymi realiami. Jako ciekawostkę mogę podać, że walczymy nie tylko w leśnych gęstwinach, ciemnych tunelach Wietnamczyków, ale również na kompletnie wypalonej napalmem ziemi. Coś pięknego…

Cóż, tęsknię za BC2. Chętnie rozegrałbym kilka partyjek w tą zacną grę, niestety nie mam z kim. Serwery na Xbox świecą już pustkami. Właściwie to bez zorganizowanej ekipy nie ma się po co na nie wybierać. Może ktoś z Was podziela mój sentyment i  uda się zmontować skład? Ciekaw jestem Waszej opinii na temat BC2, w kontekście tego co zobaczyliście w BF3.